Ey Oğul Şiiri - Abdullah Toroslu

Gittiğin yol, yol değil!
Halin makbul hal değil!
Hayra zıttır şu meyil!
Dön hayır’a ey oğul!

Uyma kötü yoldaşa!
İş getirir o başa!
Gir nefsinle savaşa!
Dön dinine ey oğul!

Nefs dediğin bir sanem!
Verme ona hiç önem!
Son bulmadan şu dönem;
Dön Rabbine ey oğul!

Çok kısadır şu müddet!
Onu tek bir gün addet!
Mahvetmeden o hiddet;
Dön gerçeğe ey oğul!

Nedenlerin çok tuhaf!
Küllüsü de birer gaf!
Mümkün iken henüz af;
Dön hak dine ey oğul!

Fısk fücursa sırf gayen;
Ateş olur bil payen!
Tam bitmeden sermayen;
Dön doğruya ey oğul!

Menfilikte yok felah!
Öyle diyor tek İlah!
Arıyorsan bir salah;
Dön müspete ey oğul!

Dost sandığın değil dost!
Çünkü kastı; su-i kast!
Sağlam iken henüz post;
Dön Allaha ey oğul!

Rızkın için koş ama
Sakın dini boşama!
Bitmeden şu aşama;
Dön Mevla’na ey oğul!

Bırak eli âlemi!
Bak hakikat öylemi?
Bırakıp şu eylemi;
Dön taat’e ey oğul!

Olma evlat pür heves!
Zira doymaz asla nefs!
Varken tende az nefes;
Dön kulluğa ey oğul!

Uzak sanma ölümü!
Bırak nefse zulüm’ü!
Tatmadan şu ölümü;
Dön kendine ey oğul!
Dön sen dine ey oğul!

Abdullah Toroslu
13.02.2013-İzmir