Ey Oğul 2 Şiiri - Abdullah Toroslu

Bu sitemim sanadır, aç kulağı duy oğul!
Her sözümü kafana, birer, birer koy oğul!
Yoksa bahtın bet olup, çok ağlarsın atide!
Ama ah-u fizar’ın, fayda vermez hey oğul!

Aynı semtte oturduk, yıllar yılı ey oğul!
Lakin sende katiyen, değişmedi huy oğul!
Nedir seni bu denli, ailenden ıratan?
Onca kinin sebebi, söyler misin ney oğul?

Neydi senin gayen ki; terk eyledin babayı?
Uyup cahil nefsine, dost belledin obayı!
Seni bizden soğuttu, ins kılıklı bir şeytan!
Ne yazık ki bizlere, tercih ettin o bayı!

Çocuk gibi davrandın, hiç bakmadan yaşına!
Nahoş olan her tavır, gitti senin hoşuna!
Sel köprüyü bölmeden, rücu eyle yuvana!
Yoksa evlat gün gelir, çok vurursun başına!

Varsa zerre imanın, korkman gerek Allahtan!
Varsa başta izanın, ürkmen gerek şu ah’tan!
Bir an önce insafı, al eline ey oğul!
Yoksa buna niyetin, kes ümidi felahtan!

Hakkım helal değildir, bu rotada gidersen!
İki elim yakanda, son kararım bu dersen!
Lütfen hissi davranıp, imza atma yanlışa!
Baş üstünde yerin var, teklifime he dersen!

Abdullah Toroslu
13.04.2013-İzmir