Ey İslamın Şehri Şiiri - Çağatay Temel

İman gölgesinde efsunkâr’ı.
Karanlık Dünya’nın mistik mekânı.
Canı gönülden seyreyledim bergüzarını.
Bin canım olsa fedadır,
kırpmam gözümü uğruna.

Derman derdimize mescid-i aksâ.
Çıkacak elbet bir Selahaddin arşa.
Ey Peygamber kokulu iman şehri.
Esirdir ruhumuz en içten aşkına.

Bilhayal gördüm,
suretindeki aşkı
Namümkün zulme boyun eğecek asrı.
Mukaddes diyarın gözümün nuru.
Ey bağrında yatan Peygamberler şehri.

Hep bir yolun yolcusu biz imanın güçleri.
Durmaz kanımız damarda,
bu mevsim zemheri.
Manzaran islamın derya kıyısı.
Dönüp sırtımı etmem bahtiyar zalimi.

Kuvvetin zeval olmaz bu diyardan.
Doğar Hira’dan güneş çıkarır dardan.
Yansır imanın ışığı Kubbet’üs sahradan.
Yol ver dökülsün kanımız,
Ey islamın şehri.