Ey Irkıyla Övünen Şiiri - Abdullah Toroslu

Ey ırkıyla övünen, taş kafalı engerek!
Sana bence acilen, iman gerek din gerek!
Güya adın Müslüman, ama yâdın kâfirce!
Zira sizce mü’mine, sevgi değil kin gerek!

Ey Türklükle sevinen, boş kafalı siyasi!
Niye adın mü’minken, oldun Hakka sen asi?
Herkes Âdemoğluyken, nerden çıktı o savlar?
Lazım değil bu halka, senin gibi bir vasi!

Ey faşizmi savunan, mankafalı dangalak!
Onca akil içinde, nasıl kaldın sen salak?
Çünkü halin dilini, yalanlıyor durmadan!
Güya adın sağcıyken, yoldaşların hep solak!

Ey İslam’dan bi-haber, kaz kafalı politik!
Bil yaptığın fiiller, ne dinidir ne etik!
Çünkü senin her halin ters düşüyor Kur’an’a!
Bozuk gibi şu senin, çok övdüğün genetik?

Ey kendini beğenip, gayra söven fitneci!
Madem adın Müslüman, dilindeki fit neci?
Allah insi topraktan, yarattığın söylerken;
Senin kurttan dem vurman, dinen, ilmen pek feci!

Varsa zerre izanın; düşün taşın ver karar!
Anla artık şu tavrın, yarar değil sırf zarar!
Üstün olan sadece; Hak’tan korkan kimsedir!
Tövbe edip dön dine ve de onda kıl karar!

Abdullah Toroslu
06.05.2013-İzmir