Ey Habip Şiiri - Müslüm Bayram

Ar etmiş ekmişsen yedisinde
Yetmişinde kâr etmek mi düşünce
Döngüsünde dünya yaşamakta ölmekte var
Felsefesiyle yoğrulmuşsa hamur
Kâr-zarar hesabını yorma
Mizana kalsın.

Fırınlansın dökülsün közün korkma
Çemberi yörüngesine oturmuşsa
Kapılma dansına yalan dünyanın
Özü kül olup savrulanlardan
Bacası kuruma çalanlardan mısın?

Meydan okuyarak tanıdım ilk
Hallerinden hilebazlığı dansözlüğünü
Topaç çevirirlerdi okul bahçelerinde
İlk andımdı topaçlarını kırmak!
Kükreyen bir aslandım yatağında
Çepeçevre çemberini kırdığımda feleğin
Hamaylı duası timsali şahım
Sımsıcak nefes...
Bir anne eli.

Güzeli usumla seveceğim
İnsanlığımın ezberi
Alfabeme kazıdığım
Maskelerden ari
Olmak ya da olmamak nasip
Hüner midir başa taç yapmak
Eline beline diline sahip
Ey habip... Düşkünüz varlığından
Sırrına erip.

Dört kitaptan öz nefes
Aklı vicdanı mantığı ezenler
Ey okuryazarım diyenler
Maskeli renk cümbüşleriniz altında
Topaç gibisiniz…
Topaç.

Aşk yoksunluğundan mustarip İpliğiniz
Açık artırmada pazarlar
Ne yaman çelişkisiniz ah bir bilseniz
Sarrafın gözünden düşen düşene
Payelerinden paha güneşin.