Ey Tabip Şiiri - Müslüm Bayram

Hüznümüzü gömeriz doyumsuz kara toprak
Bulutların sağanak dök közünü sağlam at
Tabutsuz bedenlerin kefensiz kuru yaprak
Şuursuz insanlığa kâinatım izan kat.

Hoyratça tüketiriz gönüllerin düşünden
Besleriz kaynatırız elemlerin aşından
Yaralı bakışların gözlerinin yaşından
Gölüne damlaların çalınmaz mayan heyhat!

Dökülür tanelerin başakların sırası
Yakılır ormanların ciğerimiz yarası
Yıkılır çınarların kömür gözü karası
Kan kusar yutkunamaz sessiz (d)ilim acın tat.

Devirmiş kasırgalar alabora yer altı
Uykusuz gecelerin çarşafımız kar altı
Devinimsiz işkence gökyüzümüz dar altı
Konforlu yatağımız yorganımız kaynar bit

Gök kubbeye ulaşmaz katmerlidir ağıtlar
Dört kitap arzuhalim mürekkepsiz kâğıtlar
Contasından sıyırmış kontak açmaz öğütler
Ey tabip yüce kata al yarayı yaman sat.