Ey Gönçe Dehan Şiiri - Eli Ağa Vahid

(Dedim) Ey gönçe dehan, könlümü gan eylemisen
(Dedi) Bica yere eşgimde fegan eylemisen

(Dedim) İnsaf ele incitme meni aşiginem
(Dedi) Get sirrimi dünyaya eyan eylemisen

(Dedim) Aglatma meni serv boyun şövgünde
(Dedi) Göz yaşini bihude revan eylemisen

(Dedim) Ahir gözelim bagü baharim sensen
(Dedi) Sen ömrünü hesretle hezan eylemisen

(Dedim) Az çekmemişem gözlerinin hesretini
(Dedi) Öz könlünü yersiz nigaran eylemisen

(Dedim) Eşginde esirem, mene bes heyri nedir
(Dedi) Evvelde bu sevdade hziyan eylemisen

(Dedim) Eşg ateşi neyler mene gorhan deyilem
(Dedi) Biçare yanarsan ne güman eylemisen

(Dedim) Ey gül men ezelden de gözel aşigiyem
(Dedi) Sen ruhini eşg iyle cevan eylemisen

(Dedim) Her gün seri-kuyinde dolgnmagdir işim
(Dedi) Vahid ne gözel yerde mekan eylemisen