Ey Bilmişler Şiiri - Kasım Kobakçı

Bir tahlile girip evvel;
Arz etmiştim nice şeyi!
Dönüş olur diye tez el;
Gözledim o pencereyi!
*
Lâl kesilmiş tüm yazarlar;
Ne bir yerme ne övgü var!
Sert eserdi o rüzgarlar;
Şimdi hepsi olmuş duvar.
*
Eleştirmenedir sözüm;
Gayet açık ve de netim!
Yanıt arar iki gözüm;
Bir sessizlik hayret ettim.
*
Notu düşer dürüst bakar;
Şurası bak hatalı der!
Işık olur o an yakar;
Eğer varsa eğri bir yar!
*
Takat yoktur o redde hiç;
Ondan böyle derinden seç!
Olsa elde sağlam bir iç;
Yaparlardı sert bir çekiç!
*
Niçin böyle donuk bakış?
Zor mu gelir doğru duruş?
İlim ile örüp nakış;
Gerek nura hadim sunuş!
*
Arif kişi durmaz geri;
Yanlış fikir ruha veri!
Hakikattir onun yeri;
Gerçek seven büyümeli!
*
Gözlüyorum ey bilmişler;
Hem de artık ses vermişler!
Dökülsün bir bir geçmişler;
Tüm hüneri göstermişler!