Ey Ana Şiiri - Müslüm Bayram

çökmüş hüznü ayrılığın ey ana
gözlerinin yaşındadır tadımız
şiir veznim yüzlerinden gül bana
hazin öykü düşündedir budumuz

mahzun bakış yakıyorsun canımı
toprağına ekiyorsun canımı
darağacım döküyorsun canımı
garip ozan yazılırken adımız

yağmur yağar gökkuşağı gerilir
mavi göğün buhurları derilir
kaynar kazan karaları sürülür
ocağında söner ateş odumuz

yine bahar mevsimlerin gülüsün
kuş sesleri penceremin dilisin
allı turnam anayurdun selisin
okyanusa bir damlacık yudumuz

bayram olsa hasret akar gözümüz
seyran olsa hasret yakar yazımız
hayran olsa hasret döker özümüz
ağlar keman matem çalar udumuz

ana yârden ozan çilem yaz beni
bestekarım şiirlerden süz beni
sevdalıysam işte bıçak yüz beni
buyurmuştur fermanımız kadımız