Evrenin Nefesi Şiiri - Kasım Kobakçı

Bir fısıltı dolaşır,
Dalların arasında,
Sessiz bir melodi bu,
Kayaların arasında.
*
Ve yeryüzü,
Toprağın derinliğinden,
Bir hayat sunar bize,
Sabırla bekleyen tohum,
Uzanır göğe sessizce.
*
Ağacın kabuğunda zaman,
Yosunun teninde serinlik,
Varlığım bu bütünün içinde,
Ufacık bir derinlik.
*
Sahibi değil, parçasıyım,
Evrenin bir nefesiyim.
*
Şimdi kalp, aynı yerde,
Patikaların izinde,
Huzurun o, en saf halinde,
Doğanın özlemi içimde,
Her dönüş buraya,
Ait olduğum, o tek yere.