Evlat Şiiri - Veysel Şimşek

Yok olmuş insanlık asılsız kaygı,
Bitmiştir büyüğe duyulan saygı,
Çileden çıkarır böyle bir duygu,
Ayak uyduruyor zamana evlat.

Kazanmadan baba hazırı yiyen,
İyi niyetleri hiçlere sayan,
Babanın yanında sevgilim diyen,
Yinede gelmiyor imana evlat.

Atadan dededen böylemi gördük,
Biz bizden gelene nasihat verdik,
Desene biz boşa kafayı yorduk,
Akıllı ol derken söze ne evlat.
,
Tanımam ilimden,bilimden öte,
Bilim ışık tutar kine nefrete,
Ne fayda kendinden olmaya ite,
Yine su katıyor samana evlat.

Veysel baba ise sende evlatı,
Ata'dan emanet Cumhuriyet'i,
Kuran'da kuranı İncil Tevrat'ı,
Her zaman bağlı kal özüne evlat.