Evladır Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

EVLADIR
Hele söyleyiver bre otacı,
Duru mu evladır, taş mı evladır.
Kimisi tatlıdır, kimisi acı,
Kuru mu evladır, yaş mı evladır.

Mevlâ halk eylemiş onca nimeti,
Süt'ü fıtrat kılmış, kuvvet te et'i,
Kullara göstermiş istikameti,
Fürû mu evladır, Baş mı evladır.

Topraktan halk oldu teni bizlerin,
Bedeni dik tutar ayak dizlerin,
Yaradanın bahşettiği gözlerin,
Nuru mu evladır, kaş mı evladır.

Nice kullar var ki cevr-ü cefayı,
Çeker de göremez ahde vefayı,
Sıhhat bulup sürmek için sefayı,
Daru mu evladır, maş mı evladır.

Bir kenara bırak çinko cıvayı,
Soluya soluya temiz havayı,
Müçtehit'im gez bak dağı ovayı,
Koru mu evladır, huş mu evladır.

Sözlük:
Fürû: Dalar, kollar, çocuk, torun
Daru: ilaç
Maş: Börülceyi andıran ve iki türü
bulunan bir fasulye
Koru: Bakımlı küçük orman
Huş: Bir ağaç türü

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi