Evham Şiiri - Alan Adam

Hiçbir naif sevgi, cezasız kalmaz,
Bu bir vâkıadır; herkes anlamaz.
Sımsıcak kalbimi, donduran ayaz,
Senin dostun olur, sevgime karşı.

Gözlerden ırak ol, gönülden de çık,
Kapat yollarımı, köprüleri yık.
Boynuma ip geçir, acımadan sık,
Erir belki öfken, sevgime karşı

Mayın döşe yola, hep tuzaklar kur.
Kiralık katil tut, kalbimi vurdur.
Planla her şeyi, olmasın kusur,
Diner belki kinin, sevgime karşı.

Suç mahali olsun, kuytu bir köşe,
Ne düşmana anlat, ne de kardeşe.
Dönüşsün bedenim kokuşmuş leşe,
Biter belki hıncın, sevgime karşı.

Tüm ağır suçları, ben işledim bil,
Taammüden katlet, mazimi de sil.
Bırakma arkanda, tek somut delil.
Söner belki öfken, sevgime karşı.

En katı cazaya, etsen de mahkum,
Varoluş sebebim; sensin tek arzum,
İçimi kemiren sensizlik korkum,
Nasıl son bulacak, anlayamadım ❣️☀️❣️☀️❣️