Evde Ekmek Yok Şiiri - Abdülkadir Paksoy

Evde ekmek yok
Boynu bükük dışarıda güneşin
İçerde çiçeklerin
Onca zaman
Kendilerine şiir yazan adama
Bir gün de
Esin yerine
Ekmek veremedikleri için

Bir telefon tam da sırasında
Hergelenin biri
Aşık mıymışım
Şiir mi yazıyor muşum
Kafayı mı çekmişim ne

Evet evet şiir yazıyorum
Kafayı çektim biraz önce
Aşığım da
Haydi bir kadeh de senin sağlığına

Adamın bir yeri bir yerine denk
Kıçı trampet çalıyor
Hoplayan göbeği
Telefonun almacında
Tıs tıs hop hop
Çarpıyor kulağıma

Ulan kapatsana telefonu adamın suratına
Nezaket en büyük alçaklıktır
Diyen Üstâd geliyor aklıma
Alçaklığına doyma

Evde ekmek yok
Kıs kıs gülüyor karşımda devetabanı
Telefondaki adamı duymuş gibi haspa
Aldırmayıp karanfilin sardunyanın ayıplamasına
Hanımeli de katılıyor devetabanına

Derken ikiye bölünüyor çiçekler
“Ekmek bulamıyorsan şiir ye”
Diyenler bir yanda
Bir yanda “Dayan,
Boyun eğme” diyenler.

Öte-Beri’den