zamanı ölçmeye ne kadar gücümüz var
yoksa
zamanı bölebilirmiyiz,kayıp aşklara
yada
ne bileyim açık denizlere mi koşsak
bir aşk daha yetim kaldı
zorlasaydın korkularımı alacaktın açtığın kapılarda
şimdi pervazsız kaldım
anahtar deliği işgal edilmeden yıkılmış bir kenti gösteriyor artık
git hiçbir kapıya dokunmadan git
kalabalık hisettiğimde kendimi denize atarım
bir vapur ararım
sonra bakarım ne vapur var ne de iskele
ve anlarım
yalnızlığımı yalancı kalabalıklara gizlediğimi
sonra paytoncu kaldırımına geri dönerim
bir yara kanamıyorsa aşk bitmiştir
ve düşlerin kanıyorsa sisler dağılmıştır
rotan açık deniz durgun tekneler yanı başındaysa
akdenize güneş iniyor,
hüzünlü mevsimlerden geldim
biraz esmer,biraz da kızılderiliyim
oysa en güzel hatıralarımı diclede yıkamıştım
esmerliğim tenimden değil
yüreğim bazalt,
kaldır bu kenti dök denize
zerresi kalmasın ellerinde
yeniden kur tüm sürgünlerinle
yeniden
sudan ve havadan kur
onurlu çakıllardan
yüreğin belki uzaktı
ellerim yakın
dokundum,
uzaklığına
bir yakın gibi
Çığlıklar bile irkilir
Dilsiz kuyularda
bütün zamanların haykırışıdır.
Asi,bir o kadarda naif,
sınırsızlığım
Bakışlarında ıslandım
Hapsedilmiş,gözyaşlarındaki,demir parmaklardan sızıyorum
Damla,damla
Gardiyansız gecelerde, nöbetteyim
Uykumu kanatarak
ve geceye usulca sarılıyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!