siz de gidin turnalar/ çekilin
ıssızlığımdan!
bir zafer işareti bırakmadan/ seyrinize bakın!
çığlık çığlığa
iğneli beşik bir gecede
çıfıt çarşılarında çırpılmış
susma bu şarkıyı aşkın yüzüne!
çıkar batıklardan ilk öpüşümü
paslı bir lir ol ateşin koynunda
topla masallardaki tanrı kırıklarını
uçurumlar hep senden yana/ aşk bu...
bu döküm benim mi ey ömrüm!
ne çok sevinç çekilmiş hesabımdan
ne çok talan
alazlanan yalnızlığımı körükleyen şarkılar
için için yanan saatler
nasıl anlatılır şimdi
her şey yolunda görünüyor...
zamansız gelen yazı yerleştirdi şehir
-eşit davranmadı biliyorum-
çiçeksiz akasyalar düştü gecekonduların payına
bir de kedi sürüleri
martı üç ay uzatan
ey!
gece böceklerinin berrak sesi!
eylül serinliğinde yıkan,
kentin gürültüsünden sıyrıl da gel!
anahtarın yerini biliyorsun...
her yalnızlık kendi evine çekilmiş bekçi düdüğü
kirli arabalara yazsam gidişini öter mi aşkın alarmı?
çıkmaz sokaklar koysam önüne yankısız çığlıklara yuva
sabah yine uyandığımda silinmiş bellekle güler yüzlü
söylenecek bir şey olmalı...
gittin ya...
künyesini yitirmiş
dağlalesi toptancısıdır bezirgân bahar
çalıntı güneşle besler kuytuluklarımı
zemberek acılar güne karışır
ipsiz bir kova anlar beni bu dilsiz sularda
karanfilin yeşiline değmemiş bir vazo
düşsel sevgiliye niyet edilmiş
yarım bir gurbet şiiri anlar...
sus Tuna!
vurma yabancılığımı yüzüme
gel, hangi mevsim yurt seçer
elleri cebinde bu dalgın şehri
dökülüverse soğuk sözler ağzından
takırdayacak sevdanın dişleri
sabaha yine görünmez kaza; ah! yine ayrılık!
simetri hastası bir evrende
eğri asılmış bir tablo ömrüm...
dokunma ey insan!
içimdeki ölü doğaya su verme!
fesleğenlerin yaz ikindisine öykünüp
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!