Ben bilmem, sen bilirsin
Kim kaldı ki dışarda
Ne çaldıysa onu getirsin bana
Acaba doğru mu söylüyor
Yalanları gerçek yapan kişi…
Ben bilmem, sen bilirsin
Bazı günler bitmesin
Bir kerede filmler öylece bitsin
Bizi mutlu eden kitapların sonu gelmesin
Mesela aynı sayfada mutlu olabiliriz
Fincanlar bir farklı, kalbim tıpkı senin gibi
Ve biz birbirimizi;
Karmakarışık hallerdeyim bu aralar
Aklım hep gidip gidip duruyor
Ağlamaklı oluyor gözlerim, kalbimin ortasına bir acı düşüyor.
Kaybediyorum içimde biriktirdiğim hisleri,
Yüzümdeki gülümsemeyi.
Meğer ne acı veriyormuş ölüm korkusu
İçimde biriken o acıyı azaltmak için
Başa sarıyorum;
Biliyorum mutsuzum desem zaten sana
Elinden geleni yaparsın, beni mutlu etmek için
Oysa ben tükendim, elimden hiç bir şey gelmiyor artık
İnsanın ölümü hayata tercih etmesi ne kadar korkunç!
Haklarını koruyanın adaleti
Haklarını korursan adaletli insan olursun
Haklarını savunanın adaleti
Adalet olmazsa haklı haklı olduğunu nasıl savunur.
Adalet var olanın adaleti
İnsan yalnız kalınca mı mutlu olur?
Daha bir iyi mi öğrenir hayatı düşündükçe
Yoksa insanın içinde midir yalnızlık?
Ne yaparsa yapsın mutlu olamamak mıdır?
Saatlerce sokaklarda yürümek..
Uzun uzun düşünmek..
Yalnızlığa alışkan biriyim
Dolsa da yanım insanla
Boş kalmaz penceremdeki kuşlar
Yalnızlığa alışkan biriyim demiştim
Ben yalnızlığı değil, yalnızlık beni sevsin
Bu yeter bana…
Bak kendine âşık ettin beni
Nasıl deli olduysam artık
Başında bir bela; kalbin hep benimle
Sana son sözüm olsun bu da
Ben sana aşığım sadece sana
Sana diz çökerim, senin karşında
Rastlaştıysak vardır bir sebebi
En son akla gelen yalnızlık
Cevabını arayamadığın kalplerde kalsın
Eğer yalnız kalırsan bir gün
Peşini bırakmasın gölgem
Akla gelen; başına gelsin
Her bakışı umut dolu
Sanki bizden bekler bir gelecek
Gelecek ama eski gelecek
O eski geleceği çok özledik.
Çocuklar gelecekte ATATÜRK gibi olmalı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!