Esra Aydın Şiirleri - Şair Esra Aydın

En sevdiğim renk
Nasıl bu kadar soğuk olabilir
Gözlerinde
Nasıl üşütür bağrımı ateş
Olamaz derdim

İki yıl önce bugün...İlk görüşte içim titredi,yandım...Kollarıma aldığımda hissettim en özel şey olduğunu.Hele o kokun; cennetten gelen hediyem.

Az geliyorum,çoğaltmak istiyorum kendimi; yetebilmek için sana.Bensiz bırakmak istemiyorum hiç,sensiz kalmak istemiyorum.Her anının şahidi,her gülüşünün mimarı olmak istiyorum.Çok seviyorum; sevgimden çatlıyorum.

Bundan sonra yüreğimin ferah bir zamanı yok.'Sen'li acabalar dolar boşalır fikrime.Geldin; büyüdüm.Feleğin çemberinde yürüdüm,ördüm hayatı bir gecede; anlamını gördüm.Eridim,büküldüm,eğrildim; iğnenin deliğinden geçtim.Arttı kıdemim,eskidim.Tadına vardım eskimenin.

Evet, bu şiir açık açık sana
Basit cümleler kuracağım
Değişik imgeler bulmayacağım
Can çekişirken kelime peşinde koşamam

Sen bir kutuptasın,ben bir kutupta

Mevsimler bile en fazla dört
Baharında kalakaldım
Bir daha gelmedi baharı
Bu sevdanın

İstanbul iki parça

Kaldırım kuru, asfalt ıslak
Son sürat bir otomobil gibi
Geçme hayatımdan
Yaşanılmamışlık yokuşlarından kayma
Dildeki şeker misali erime
Biteceksen de böyle bitme

Benliğin soğuk
Şikayet etmedim hiç
Razıydım bir kar tanesine dönüşüp
Avucunda erimeye
Yeter ki
Beni avucuna alsaydın

Neler çarptı çelik zırhımın tınısına
Mayınlar, kurşunlar, martılar gibi
Serserisin
Telleri yakan
Hasarı sen bıraktın

(Aşık sevgilisinin kapısını çaldı:
- kim o?
- ben geldim
- yan da gel
Aşık döndü dolaştı gene geldi:
- kim o?

Faili benim soğuğun gidişinin
Hiç sevemedim kışı
Gelmesin istedim
Düşlerime kar düşmesin dedim
Kovdum beyazını
Pembe hayallerimin rengini bozmasın diye

Cenazelerin vazgeçilmeziyim
Karşında bir hayalettir dimdik
Hayalet; aşkın ikinci adı senin için
Hayret!
İnanmadığın şeyden nasıl korkuyorsun böyle