Papatya,
Nisanına vurdu gurbet soğuğu
Koparıp atıldın hasret çukuruna
Papatya,yatılı okul çocuğu
Hayat zor,okuman gerek
Git Dersen,Giderim
İstersen,Hayatından Çeker Giderim
Ama Özlemeyeceğine Söz Ver
Yokluğum Sen Bilmeden Acıtmayacaksa Eğer,
Dönülmez Yollara Düşerim
Herşey Yolunda,Keyfin Yerindeyken
Bunca yıllık ömrümde
Üç beş kere gittim
Onu hep uzaktan sevdim
Memleketimi özledim
Karadenizin deli dalgaları
Ben İstanbul'um
Korku ile cesaretin entrikalar silsilesi
Dinle,kahramanların adımlarıyla konuşurum
Ben,dokunulamamış aşkların efendisi
Sahip olmak için kan dökülen topraklarıma
Aydınlıksız bir apartmanın merdiveninde
Düşe yazmak
Çöküp kalmak basamaklarda
Duymak hanelerden gelen yaşam çeşitliliğini
Hayret etmek
Merhabayla başladık
Dertleştikçe kaynaştık
Dostumsun değer veririm
Büyüğümsün elini öperim
Ustasın,karşında eğilirim
Yol göster serilirim
Gülümserken bulutsuzlukta
Semanın sultanı
Dost bollukta,yok yok
Ne zaman değişse hava durumu
Rüzgar uğultusundan başka çıt yok
Kanıtların en kutsalı
Varlığın
Arşa uzanmış dalları
Herkesin görememesi ondan
Gerçek sevgi,gerçek dostluk
Yaşıyor,saçlarımda kanatları
Seni Seviyorum
Herşeyimle
Senin Hiç Haberin Yok
Sen Gökyüzüsün Tüm Dünyamın
Senden Çıkış Yok
Nereye Gitsem Sen Varsın
Vah bana,vahlar bana
Eremedim daha semalarına
Kusurumu bağışla
Güç yetiremedim sanatına
Masum,özgürce biten otum bu bahçede
Boyum cüce,gönlüm yüce
Çok akıllı.Duygusal zekasıyla insanların beynine giren biri.Bence kadınlığa yakışan biri.Çünkü beyniyle var olan biri.Allah bahtını açık etsin.