Esra Aydın Şiirleri - Şair Esra Aydın

Hani Söylemek İsteyipte
Söyleyemediğin Şeyler Vardır
Birşeylerin Korkusu Engeller Seni
Kalabalıkların Telaşından Ürkersin
Söylersen Sanki Kötü Birşeyler Olacakmış Gibi
Söyleyemezsin...

Herkes yanımdaydı
Sen yoktun
Kimsenin eli elime değmiyordu
Elimi tuttun
Yalnızlığımı korkuttun
Güneşim ağlıyordu

(Bu şiir Fatih Sultan Mehmed'e aşk ilanıdır)


Selamun aleyküm sultanım
Hayırsızın geldi bak
Lütfet olmayan yüzüme

Ben senin hırsızınım
Sen benim firarimsin
Üzgünüm; cevaplarını çaldım
İadesi yok ki bende
Avuç içinden kaçan aşkların

Gökyüzünü deldiğin noktada
Dibinde semanın
Bol karbondioksitli maden ocaklarından
Çektim seni atmosferime
Sıkıştırdım göllerimin nilüferlerine
Karan boyayamaz gözlerimi

Çivi çiviyi sökermiş
Elimde bir mıhtır kalemim
Sınırlarımdaki saltanatların veziridir
Uslanmam
Delik deşik olsa da arazilerim

Gözleri gülücük, gönlü bürücük çocuk
Seni sevdim demeyeceğim
Yüreğimin alnına çakılı zamanları
Takvimden silmeyeceğim

Cebimizde biraz ekmek

(Dostum Osman Demircan; sıkıntımı dağıtmak için estirdiğin ilham rüzgarını büyüttüm ve sana hediye ediyorum.doğum günün kutlu olsun,iyiki doğdun,iyiki varsın...)


Yağmur yemiş bir gecenin sabahında
Islanmış bir kelebeğin
İnadıyla başladı senin için kanatlanışım

Seni nasıl sevmem
Prangaların bileklerindeki
Kelepçeleri kıran
Zaten hükmü verilmiş suçların
Gaddar ağırlığını kaldıran

Son mevsimi gelinceye dek
Sunar kendini
Aralık yapraklarından çiçek
Ölümsüz baharındım
Yüreğimi bedeninin parmaklarına
Doladın, kapandın