Bir sevda masalı
Hayatın ufuklarında
Acı veren bir gerçek
Gece karanlıgında
Işık saçan güneş
arkama düşen gölgem benim
ne zaman ardıma dönsem
kaçarsın köşe bucak benden
bir türlü yüz yüze gelemeyiz seninle
arkama düşen gölgem benim
Neden durup dururken aklıma geliyorsun
Hiç hesapta yokken beni sana bağlıyorsun
Kaç yıl sonra yeniden çarpar oldu bu gönül
Suskun dudaklarımdan dökülemeyen sözcükler
Titrek yüreğimde can buldu yeniden
İnci tanesi gibi süzüldü mısralara
kırılma,küsme bana
gözyaşlarını gördüm ben senin
gözlerinden bana yansıyan ışığı
tüm yıllarımı aydınlatsın diye çektim içime
çalmadım; izinsiz emanet aldım sadece
ihanet ettim ben sana
Yandım, kor gibi alev aldım yandım
Yokluğunla başbaşa kaldım
Bir bahar seni sordum yapraklara
Yoksun diye cevap aldım yandım.
Geride kalanlara yalan söylemedim
ben alışmışken sende sensizliği yaşamaya
sen çıkarınca şimdi SEN'i aradan
ben kaldım SENSİZLİKle çırılçıplak, başbaşa
kurudu; bir yudum can suyuyla
yeniden yapraklanan,filizlenen dallarım
kırıldı; ruhu kılıfından sıyrılmış gibi kanatlarım
gönlüm sende hala,gözüm yollarda
sen gideli salkım saçak
bende kalan her bir parça
sanma ki bu yürek seni bir gün unuttu
hesabı olmayan gurbet sancısına
fısıltılarını duyar oldum
kafamın içinde bir şeyler var
asla beni rahat bırakmayacaklar
gözlerimde bir demlik hüzün var
korkular giydirmişim hayallerime
yolum karanlığa çıkıyor
kömür kokan sokaklarda sen varsın.
haberin yok varlıgımdan
sana hasret duygulardan,
sen de yoksun
bilmediklerindende yoksunsun.
sana yalan söylemedim
çok sevdim ama;
gitme,kal diyemedim
içime attım seni
ta derinlerdeki kuytu köşelere
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!