Neden gittin kara gözlüm?
Sen gidince bu yürek
Başka baharlara filizlendi.
En çorak topraklarda
Açılmamış güller koynunda
Tendeki en ufak bir dokunuşta
gelecek kaygım var;
hem de geçmişe saygım
ayna'da bir görüntü var
O ne BEN 'im; ne de KENDİ'm
döngüler var hayatın girdabında
başlangıçlar ve bitişler
ne yaptım ben yine
hep zararım kendime
neden deşiyorum sanki
geçmişin küllerini
senin gözlerin canım
ucu kırık bir kalemle
yırtık sayfalara yazdım ismini
gözyaşlarım anlattı
sana olan sevgimi
hasretimi yükledim
sevda yüklü trenlere
kandillerini yaktım gökyüzünün
semadaki sessizlik benim sukutumdur
ve uzaklarda beliren hayal
yüreğimde oluşan mutluluktur
gecenin sessizliği ve rüzgarın sertliği
bugün seni unuttum
gözlerim yaşlı değil bugün
aydınlık artık sabahlarım
korkulardan arınmış duygularım
bugün seni unuttum
Biri var bugün bende yeniden
Bakışları sen ; yüzü sen ; sesi sen
Ama sen ah bir bilsen
Sen artık o sen degilsen.
ölüm giydirmiştim dallarına çınarın
son nefesini duymak isterdim
eğer kaçmasaydım korkudan uzaklara
onun korkusu ise ölüm değildi
sadece son defa sevdiğini görememekti
Yeter artık
Ne olursun çık git hayatımdan
Tüm bu yenilgilere rağmen
Neden bendesin hala
Sevgisiz kalan bu yüreğim
Neden hala sana ağlamakta
Bir ince su gibi aktın yüreğime
Nakış nakış işledin şu deli gönlüme
İzinsiz,hesapsız yuva yaptın kendine
Düşünmedin bu garibin hali nicedir.
Gözlerini gözlerime kilitledin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!