sen öğretmiştin bana yeniden sevmeyi
umudun ardına sığınıpda seni özlemeyi
neden bilinmez sonra bırakıp gitmeyi
inan istemezdim seni terk etmeyi
Patlamaya hazır bir volkan gibi
Dumanı tütmeyen kor alev gibi
Yıllar geçtikçe daha beter yaktın beni
İçin için eridim de kimselere diyemedim
Gözlerin bende kaldı kimselere vermedim
bilir misin cancazım
her yanım senle dolu
sensiz asla bitmeyecek
bu ömrün çileli yolu
sensiz asla sönmeyecek
yüreklerdeki son yangın
firari bakışlarının ardında
görünen kimdir yanında
hangi günler güller koynunda
kelimeler uyanır bakışlarında
konuşur sessizce
anlatır seni bana ? ? ?
yazamadım kaç zamandır
sırdaş bildiğim kalem kağıt bile
tercümanım olamadı
duygusuz kaldım konuşamadım
yutkundum
Bu günümde yine yalnızları oynadım
Etrafım kalabalıktı ama sen yoktun
Kimsesizdim
Ben yine seni düşündüm
Geçtiğin o yollara,
Yıllar sonra görürsem seni
Yüreğim tekrar yanar mı böyle?
Gözlerin gözlerimde kaybolduğunda
Sevdan beni sarar mı söyle?
Bakışlarınla yüreğimin buzlarını
Bir şeyler yazmam lazım
Şiir tadında olsun biraz
Sen koksun satırlarım
Sana olan duygularım
İçinde olmalı en az.
Yar ben senden neler çektim
Sevdayı gönlüme ektim
Gül bahçesi hazan oldu
Bir gün olsun hiç gülmedim
Sana yalan söylemedim...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!