Kımıl kımıl içim titrek
Bir gülüş, bir bakış
Değdi özüme;
Kıpır kıpır olma yolunda,
Özümün izharı,
Döküldü sözüme.
Bırak artık yüklerini.
Sırtlanman hataydı
Bu gülüşleri.
İnan canım, inan bana;
Diz çöksen bile tüm varlığınla.
Durduramazsın sen
bilir misin cancazım
her yanım senle dolu
sensiz asla bitmeyecek
bu ömrün çileli yolu
sensiz asla sönmeyecek
yüreklerdeki son yangın
firari bakışlarının ardında
görünen kimdir yanında
hangi günler güller koynunda
kelimeler uyanır bakışlarında
konuşur sessizce
anlatır seni bana ? ? ?
yazamadım kaç zamandır
sırdaş bildiğim kalem kağıt bile
tercümanım olamadı
duygusuz kaldım konuşamadım
yutkundum
Bu günümde yine yalnızları oynadım
Etrafım kalabalıktı ama sen yoktun
Kimsesizdim
Ben yine seni düşündüm
Geçtiğin o yollara,
Yar ben senden neler çektim
Sevdayı gönlüme ektim
Gül bahçesi hazan oldu
Bir gün olsun hiç gülmedim
Sana yalan söylemedim...
ölüm çare midir sanırsın
kurtuluşa erdim derken
karanlık kuyuda kalırsın
sevda treni çoktan geçti
bu son vapurdur limanda bekleyen
tek biletlik yeri kalmış
Gün çekildi penceremden
Gece hasret ışığa
Ses gelmez bahçelerden
Düşmüşüm bir tuzağa
Aynalar yalan söyler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!