Eşkıyanın Gözleri Şiiri - Şair Eşkıya__35__

Kimi zaman saklayamaz ele verir kendini
Bazen de çözülmez sanki kördüğüm gibi
Yalnız kaldığında bir tek kendine döker içini
Dayanamaz hüzünlenir eşkıyanın gözleri

Kaşlarını çattığında sanki bir çelik gibi
O kaşlar inerken olur masum çocuk gibi
Hiçbir kitapta yoktur o bakışların dili
Anlatılmaz yaşanır eşkıyanın gözleri

Ağlamayı unutan o güzel kirpikleri
Sel olmuştu birden sevgiydi bahanesi
Aşık olmuştu onun taş sanılan yüreği
Görülmeye değerdi eşkıyanın gözleri

Kendi bile anlamadı çok tuhaftı hali
Sanki gözyaşları yüreğine akar gibi
En sonunda anladı dile geldi sözleri
Seni Seviyorum dedi eşkıyanın gözleri