Eskimeyen Bahar Şiiri - Erdal Karadağ

ESKİMEYEN BAHAR

Sıla mı,
Gurbet mi,
Adını koyamadım gitti
Bu yükümlü yolculukların..
Susuyorsun ya, bu kan revan vakitlerde
Susma,
Yoruyor işte boyun büken hüzünlerim...

Tüm gücümle, takatimle
sana bir tutam İstanbul yolluyorum
...Gel,
Gökte ki yıldızları sereyim sütbeyaz ayaklarının altına
De ki, bize yeter bu sırlı kent
De ki, ben varım
Eskimeyen bir baharım
De ki, kalmasın esrarlı şiirler yarım
Tam da vakti gelmişken,
Yaraya tuz eken sen ol, tat alan ben olayım...

8 Ağustos 2016
Piyer loti--Eyüp / İst.