(Verse 1)
Duvarda eski bir takvim, her yaprağı sen
Masamda yarım bir kadeh, dibinde gölgen
Sessizlik bir yemin gibi çöktü odaya
Artık sözler, paslanmış birer madalya
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta