Eski İstanbul Şiiri - Seher Hicret Liman

Hissettiğim meçhul sanki bir eşim...
Rüya mı hülya mı uykuda mıyım?
Ruhumda duyduğum derin titreşim,
Kargaşa çıkaran tuhaf bir kıyım.

Gecelerim erir Beyazıt olur;
Haliç'e vuran su sesidir ahım.
Saraya dönüşsün diye kovulur,
Topkapı sağolsun diyen sabahım.

Hicranla dökülen gözyaşlarından,
Ayasofya bana gülümser durur.
Benliğin yürekle savaşlarından,
Yorulan ruh Gülhane'de oturur.

Çul ıslandı,beyaz sayfa kayboldu,
Fatihin karışık sokaklarında.
Kalbimi, aklımı gözlerim buldu,
Beyoğlu'nun gizli tuzaklarında.

Şu divane denizlerimi tutan,
Düş okyanusumda gezen gemimsin.
Ve gönlümü alıp beni unutan,
Ey meçhul ikizim söyle sen kimsin?

Sen ki; hayale ve gerçeğe duçar,
Gönül veren şairlerin odağı...
Asil Anka kuşu çevrende uçar.
Sensin masaldaki ulu Kaf Dağı...

Tarihi sırtına almış bu hane,
Ne beyaz sahife,ne de ıslak çul,
Toprağa işlenmiş yalın efsane,
Fatihi fetheden eski İstanbul...