Bilmeyenlerle yürümek ne garipti.
Karanlıkta endişeyle yürümek gibi.
Belli belirsiz amaçsız rüzgâr misali.
Ürperti, endişe, korku her an tetikte.
Sofrada açlıktan öleceğini sanıp.
Tıka basa yemek, ne kadar mantıklı.
Yağmur yağar ihtimalini düşünüp.
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta