Esirgeyeyim Oğul Seni

döndükçe dilimiz
insanca düşüncelerimiz
yastayız
yastayız
gencecik yitirdiklerimiz
...
ne anlatayım
ne diyeyim
hiç anlaşılır mı yitirmeden
bir babanın
bir ananın
acısını yasını
acısını kopup giden evladın

çizgileri derin
oluklarından akıtmışlar zehir zehir
bir nefes ki yanık
bir nefes ki toprak
kavrulmuş
süphan bir ses
döne döne uçuşur semaya
kadın ananın hançeresinden kopmuş

"esirgeyeyim yavrum
esirgeyeyim seni
esirgeyebildiğim kadar
...
sen kokar dört bir yanım
yastığın yorganın döşeğin odan
bebeğim parçam evladım
gözyaşımın izleri
sıcaklığını kokunu saklar
hala koynumda
sıcacıksın hâlâ
yük çok ağır nasıl kaldırayım
nasıl kaldırayım oğul
oynamaz mı
yer yerinden
...
hangi yaşındasın bugün
kimlerlesin neredesin
bir sual edem dedim
öylesine
bir ses ver oğul
gaipten gelircesine

dilim yalan
dilim yanar
esirgeyeyim yavrum
esirgeyeyim seni
esirgeyebildiğim kadar"

22 ekim 2007-Çakmaklı