EŞİĞİNDE ÖLEYİM
Elli yıl pencereden, kapıdan aşk dilendim,
Çöpteki atıklarla, yedim, içtim beslendim,
Altıma bir hasır ser, yorgan istemem derdim,
Kapı kulun et beni, eşiğine geleyim...
Adımı anmasan da, kaderim der çekerim,
Sevdamın küllerini, ciğerime ekerim,
Eyüp’ün sabrı ile ölene dek beklerim,
Hizmetkarın et beni, eşiğini sileyim...
Sensiz yaşanmaz oldu, her salise, her anım,
Kahrımı sevdama ver, od düştü yanar canım
Aklım, fikrim delirdi, damarda dondu kanım,
Aşk beslemen et beni, haddim nedir bileyim...
Ok kirpiğin bağrımda, hala saplı durmakta,
Sol yanımın acısı, ta beynime vurmakta,
Rızazade, ağıttan gözlerim kurumakta,
Kölen, kulun et beni, eşiğinde öleyim...
21 MART 2016
FAHRİ BULUT RIZAZADE
Sevmediğim birinin evinin üst köşesinde yaşayacağıma, sevdiğim insanın eşiğinde hizmetkarı olmaya, yaşamaya ve ölmeye rıza gösteririm.
Kayıt Tarihi : 26.3.2016 12:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevmediğim birinin evinin üst köşesinde yaşayacağıma, sevdiğim insanın eşiğinde hizmetkarı olmaya, yaşamaya ve ölmeye rıza gösteririm.
Kaleminize sağlık sayın Fahri Bulut...
TÜM YORUMLAR (9)