Rüzgâr dilese de özrünü daldan
Ne yazar yaprağın düştükten sonra
Arı vazgeçse de petekten baldan
Ne yazar toprağa düştükten sonra
Kâğıdın gönlünde olmazsa kalem
Mürai tahayyüller maske olur yüzlere
Tevazua nispetti hilaf bakan gözlere
Düştü aklım cahilde münhal kalan sözlere
İnkârı telaffuzda zahir kanılır olmuş
______________ ESHAT
Telaşe peşinde geçerken zaman
Biçilir ürünün edilir harman
Diz bağın çözülüp biterse derman
Kafana takıp da ağlarsın o gün
Vakit geldiği an gider yaşlı genç
Herkesin sanırsın niyeti halis
Güvenecek insan kalmamış meğer
Zamanla tanırsın verir havadis
Güvenecek insan kalmamış meğer
Her yönüyle gizler kendini güya
Mubah mıydı her şey geçti boğazdan
Her türlü kötü söz çıktı ağızdan
Ne kaldı tendeki o genç yağızdan
Yaslan da geriye düşün hele bir
Kaçınılmaz sondur makber-i kebir
Makamını kullanıp sağlama sen menfaat
Emanete sahip çık devletine itaat
Sorulur mahşerinde yaptığın her icraat
Defteri dürebilmek o kadar kolay değil
Eshat
Uzatır Yaradan kuluna eli
Mazlumun ruhuna düşer teselli
Adalette timsal eder tecelli
Kanımda son damla kalmasa aksa
Sana feda bu kan Mescidi Aksa
Kocaman yüreğin dolu tevazu
Gözlerinde başlar tamamen mevzu
Bitmeyen tuğyandır seninle arzu
Alnıma yazımsın bir kitap gibi
İzbe yokuşumda daim düzümsün
Efkârın manisi ninnidir söyler
Bu gönül vefasız gönlünü neyler
Neylerse Mevla’mız hep güzel eyler
Tevekkül ol O’na gerisi boştur
Layıksan Rabbine her bir şey hoştur
Kuramıma mevzu bahsime tema
İştigale erbap kavlime sema
Akıbetime üs hüsnüme esma
Mimlendiğim umu ibrazda mihenk
Tasviri imkânsız simyanda ahenk
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!