Esel Arslan Şiirleri - Şair Esel Arslan

Yaşlılar yurdu
Kilitli kapılar,
Yüksek duvarlar,
Demirli camlar,
İçeride
Canından usanmış,

Oradamısın,
Bir ses ver, denizkızı,
Seslenirsem duyarmısın.

Göz bebeklerimdeydin,
Uzaklaştın,

Buzlu badem, kadehinde şarap
Eritir bademin buzunu sımsıcak gülüşün
Bakışlarından yeşil süzülür
Şarap dönüşür kırmızıdan yeşile.

Marina'da onlarca yat, yelkenli demirli,

Dönüp bakma imkanın varsa yaşama
Üstelik özeleştirini yapacak kadar
Delikanlı kalmışsa yüreğin
Sırıtır durur ardından bütün aptallıklar
Yinede ümitliysen
Yaşanacak güzel günlerden

Fırtınalı hayatların köşe taşları
Keserde keser habire ayaklarımı
Kavuşmaz kollarım, kavuşturamam
Yürüsem yürüyemem
Koşmaksa ne mümkün
İsterim koşamam yeşilime

Kafamın içinde düğüm olmuş sözcükler
Kirpiğinden sızan gözyaşına uzanıyorum
Ağzımın üzerinde pembe dudakların
Çılgın çağrışımlarla kilitleniyor.

Ne korkunç azap uzak kalış bedeninden

Bir kadın var,
Anılarımın bir köşeciğin de,
Yok aklım da gözü kaşı
Hatırlayabildiğim,
Billur sesi, şen kahkahası
Kapımızın önünden geçerdi,

Şair değilim ben
Karalamakla geçti bir ömür
Haddime mi Nefi, Baki, Nedim
Bir kaç satır yazayım dedim
Okurumda
Neylesem yazamam

Dün,
Doktora gittim,
Varmı dedi tansiyon,
Ya da şekerin,
Var dedim,
Karımı gösterdim,

Sana kelebeğim derdim,
demeyeceğim artık sevdiceğim,
ömrü kısa oluyor kelebeğin,
sevdamız ömür boyu sürsün isterim.

Hem kelebekler uçarıdır bilirsin,