Karanlık hapsetti bizi yalnızlıklara
Sükunet kapladı tüm şehri
ağızdan ne bir kelam ne bir söz çıkar oldu.
Ama dile gelmek ister sözler
kırmak ister bu esareti
Ama boyun bükük esaret kaplamış her yeri
şehir konuşmak ister her şeyi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim