Erzurum da Ramazan Şiiri - Yavuz Değirmenci

İftar vakti huşuyla dinlerken ezanları
Hüzünle hatırladım eski Ramazan’ları

Seneler, âh seneler!.. Gelipte geçti hızla;
Erzurum’la başbaşa kaldık hâtıramızla!

Orda muhteşem mâzî, bizde hasret bir gönül
Ne de zormuş geçmişin özlemine tahammül!

Ev de, yol da, cami de, Ramazan’ın her günü;
Yaşanırdı ruhânî zevklerin en üstünü

Gülümserdi perdeler, işleme oyalarla
Parlardı minareler, rengarenk mahyalarla

Kimileri acıkmış,bedenleri pek yorgun
Dadaşı oruç sıkmış,dokunmayın çok gergin

Fırında yumurtalı pidenin sırasında
Beklerken kadayıfı kaldık hatırasında

Şırıl-şırıl akarken Çennet çeşme suları,
Doldurup sürahiyi bekliyorduk iftarı

Ezanlar okunurken Hüseyni makamında
Kaleden gümbür-gümbür top atıldı anında

Ayran çorbası ile iftarımızı açtık
Yumurtalı kıymayla mideye neşe saçtık

Kadayıf dolmaları sırasını beklerdi
İnce bardakta çaylar canlara can eklerdi

Naim hoca neşeyle bitirdi son vaazı
Hoş bir sada bıraktı,yetim kaldı avazı

Ulu Cami de ezan ses verir koca tarih
Narmanlı Camisinde kıldığımız teravih

Son farzdan hemen önce’’İşfelana’’okundu
Süslü'nün yanık sesi gönüllere dokundu

Ozanlar kahvesinde çalıp söyler aşıklar
Reyhani dile geldi,selam durdu maşuklar

Hikayelerle meddah Behçet Mahir Efendi;
Âh o günler! O günler!.. Ne şâhane günlerdi!

Sahur vakti gelince davul-zurna çalardı
Elde şimşir kaşıklar pilavlara dalardı

Gaz ocağı üstünde mis gibi çay demlerdik
Kıtlama şeker ile lezzeti hoş eylerdik

Sabah ezanlarıyla eser makam-ı sabâ,
Aziziye'nin ruhu huzurda mı acaba?

Açtık ellerimizi dilimizde duâmız;
Asri mezarlığından yükselir Fâtiha’mız.

Mükerrem Kemertaş’ın bülbül sesi nerede?
Mehtapta Havuzbaşı,hoş şulesi nerede?

Geri dönmek imkânsız eski günlerimize,
DEĞİRMENCİ mâzînin hayali kaldı bize!