Tetirbe nedir? Burada tanıdım.
Bir türküde duydum adını ilkin,
Ve bu şehrin dar sokaklarında,
Daha daralmış olarak çıktı karşıma,
Bir çıkmaz içine düştüm.
Yalnız kapılardı çıkmazı aralayan.
Bir camın arkasından bakıyorum hayata.
Yalnız, bıkkın, ölesiye yorgun.
Gürültüsünü dinliyorum göğün.
Sular, bir kızın saçlarını okşuyor
Koşuyor insanlar,
Koşuyor hayat,
Yüreğini aç bana
Oradan bütün kirlenmişliğimle
Eksik yanlarımla, gireyim içeri
Ve temizle beni gözyaşınla
Beni, ruhumu
Benim için iste Allah’tan
Ben hiç büyümedim, büyüyemedim
Ay ışığı saklı kaldı gözlerimde
Kararmadı dünyam
Aydınlıktı gökyüzü her daim.
Bir oyundu yaşanan,
Eğlendim, dalga geçtim.
Ben buraların adamıyım
Bozkır gibidir içim
Kıraç, susuz, taşlı, zor
Az verimli
Nankör olmayan.
Üzerime yıldızlar boşaldı bilmediğim yerlerden.
Yüreğimi aydınlatan şeydi bu
Bir ateş, bir yangın
Ağırından bir sızı.
Mekan değişti birden bire
Duyulmayanı duyar, görülmeyeni görür oldum.
Ağlamakla başlamış hayatım
Ve devam eder öylece…
Körler bile gülerken görmüşler beni,
Sorsanız hatırlamazlar…
Ağlarken gördün mü? Diye
Oysa ciğerlerime o havayı soludum yıllarca.
Ana-baba olunca anlarsın
Dedi büyükler…
Ve günün birinde üçe çıktı,
16 numaradaki kişi sayısı.
Uykularımız bölündü,
Arttı telaşımız.
Kör insanın yol alışıydı anlayamadığım,
Gören gözlerimin sanki inadına
Duruşumdu.
Hep ileri gittiğimi söyleyenler,
Hem de çok çok ilerilere(!)
Yalan mıydı?
Bir Eylül akşamı yürüyorum sokakta.
Aklımda gündüzden kalma bir acı
Sarsıyor yüreğimin narin dallarını.
Düşündükçe o denize dalıyor,
Daldıkça boğuluyorum.
Zincirler sarıyor sanki bedenimi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!