Bir kez olsun aç gözlerini.
Bak etrafına, yalanda olsa.
Ellerinden tut küçük bir bebeğin,
Bir güzelin sevdasına düş,
Aç kal…
Yüreğin elinde dolaş sokaklarda,
Tetirbe nedir? Burada tanıdım.
Bir türküde duydum adını ilkin,
Ve bu şehrin dar sokaklarında,
Daha daralmış olarak çıktı karşıma,
Bir çıkmaz içine düştüm.
Yalnız kapılardı çıkmazı aralayan.
Bir camın arkasından bakıyorum hayata.
Yalnız, bıkkın, ölesiye yorgun.
Gürültüsünü dinliyorum göğün.
Sular, bir kızın saçlarını okşuyor
Koşuyor insanlar,
Koşuyor hayat,
Yüreğini aç bana
Oradan bütün kirlenmişliğimle
Eksik yanlarımla, gireyim içeri
Ve temizle beni gözyaşınla
Beni, ruhumu
Benim için iste Allah’tan
Üzülme baharın gelmediğine,
Kışın bitmediğine üzülme.
İki odun daha at,
Ve bir torba da kömür
Nisan’a rağmen kaldırmadığın sobana.
Bir Eylül akşamı yürüyorum sokakta.
Aklımda gündüzden kalma bir acı
Sarsıyor yüreğimin narin dallarını.
Düşündükçe o denize dalıyor,
Daldıkça boğuluyorum.
Zincirler sarıyor sanki bedenimi,
Kaç zamandır içimde
O derin ve ağır sızı
Bıraksam her şeyi yıkacak/ yakacak gibi
Ne gökdelen, ne otoban, ne de camii…
Olmayacak evimin balkonundaki İstanbul…
Seni yazmak…
Anlatmak sayfa sayfa
Bembeyaz kağıtlara.
Resmini çizmek, tepeden tırnağa.
Renklerde aramak güzelliğini
Dünde seni bulmak zor.
Bir demli çay tadında
Yaşamayı seçiyorum hayatı.
Ve oyumu karanlıktan, aşktan yana kullanıyorum.
Zalim ellerin kıyasıya hırsına, aç gözlülüğüne inat
Oyumu
Açlıktan, ezilmişlikten yana kullanıyorum.
Söz müdür söylenen? bu ıssız yer de
Söylesen de yalnızdır, sen de kalsa da
Bilinmez ne zaman kapanır perde
Kapansa da yalnızdır, açık kalsa da.
Aklımdadır o yar gitmez düşümden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!