Ersin Kayışlı Şiirleri - Şair Ersin Kayışlı

Beni sana sözler ile anlatmak çok zor,
Yüreğimde her hatıran ateşten bir kor,
Ne doğan günlerde ara ne geceye sor,
Beni ağlattığın kadar ağlaman lazım…

Hakikattim yalan oldum öyle anıldım,

“Ne yaz kaldı ne bahar, kıştayım her yanım kar,
Bilki sana ömrümce, sürecek bir ahım var...”

Öfkemi dindirmedi, bu kadar sene bile,
Hala sanadır bilki, dilimdeki bu bin ah,
Ne sevdaya ne aşka, yakıştın tavrın ile,

Aklıma düştü mazi vurup durdu dün gece,
Doldum da sitemlerle ama çağlayamadım,
Gözümden iki damla yaş süzüldü sadece,
Yutkundum içerledim ama ağlayamadım...

Karanlığının zulmü dört yanıma toplandı,

Dünü unuttur bana sevdanı öyle sök ki,
Gözlerim özleminden artık çağlayamasın,
Kalmasın tek bir damla yaşımı öyle dök ki,
Gözlerim özleminden artık ağlayamasın...

Dünü unuttur bana sevdanı öyle sök ki,
Gözlerim özleminden artık çağlayamasın,
Kalmasın tek bir damla yaşımı öyle dök ki,
Gözlerim özleminden artık ağlayamasın...

Veda değil sözlerin kurşun olup saplansın,

“Hatırla gözüme dalıp, sensin benim “kalbim” derdin,
Kaç kurşundu sayamadım, yüreğimi yere serdin…”

Kendine bir sor bakalım, neler kalmış hatırında,
Bir zamanlar aşkla dolu, bakışların aklında mı?
Hani bir tek aşkı yazar, dizerdik her satırında,

İsyanım boşuna senden kalana,
Ne denir böylesi ömür çalana,
Unutmak denilen büyük yalana,
Aklımda sen varken kanamıyorum...

Herşeyim tükendi sen kaldın elde,

“Ne çabuk da tükenmiş aşklarının cümbüşü,
Demek yazların bitti şimdi kışında üşü…”

Öyle boyun büküp de masum haller takınma,
Ben ne günler yaşadım kırık dökük bir canla,
Hem gittin hem özledim deyip bir de yakınma,

'Canım Eşime'

Gözlerini kapatma, yolumu kaybederim,
Ellerini tutmazsam, yok bu dünyada yerim,
Varlığınla tutuşur, ateş olur yanarım,
Yaşamak yalanına, bir seninle kanarım…

Ufuklara şöyle bir bak uzaktan,
Gözlerine buldur beni sevdiğim,
Kurtulayım hasret denen tuzaktan,
Vuslatınla doldur beni sevdiğim…

Perişanım varsan bunun farkına,