Ersin Kayışlı Şiirleri - Şair Ersin Kayışlı

Sen gidince hüzün sardı her yanı,
Anılar ağlıyor, ben ağlıyorum,
Yokluğun durdurdu sanki zamanı,
Takvimler ağlıyor, ben ağlıyorum…

Güneşi getirmez yağan yağmurlar,

“Gönüle bir sevda düşmeye görsün,
Bu ateş üstüne yangın tanınmaz…”

Su misali akıp gider de zaman,
Açılan yaraya bulunmaz derman,
Gönül böyle ister böyledir ferman,

Allahın verdiği bir can var bende,
Kaç defa yoluna sereyim senin,
Bir doğum, bir ölüm var kaderimde,
Kaç defa uğruna öleyim senin…

Verdiğim sevdam mı az geldi sana,

Sen kendi kaderini kendin yazdın elinle,
Ahirimdin geçtin de artık mazisin bende,
Her şeyi anılara gömdün şu gidişinle,
Güneşimdin battın da artık gecesin bende…

Yetmedi verdiklerim bunca sevmem yetmedi,

Sen gittikten sonra tükendi sanma,
Gönlüm o sevdanı hala taşıyor,
Kaldırıp kenara fırlattım sanma,
Aşkın yüreğimde hala yaşıyor…

Avuttum kendimi hatıralarla,

Ellerimi tutunca nasıl mutlu olurdum,
Boynuma sarılınca sende huzur bulurdum,
Sevincim dağlar kadar büyürdü yüreğimde,
Gözlerime bakınca her şeyi unuturdum…

Şimdi sensiz kalmışım, söyle ben ne yapayım,

Elimde olsaydı,
Yıllar öncesine,
Seni gördüğüm,
Seni tanıdığım o geceye,
Dönmek isterdim…

Yüreğim yangınlarda, içimde fırtınalar,
Bir kuyunun dibinde, karanlıkta yarınlar,
Umutsuzluk diz boyu, ağlıyor kahkahalar…
Of of…

Dokunma bana,

Hiç sevmedin değil mi her şey oyundu sende,
Sevildim sanıyorken bir hiçmişim kalbinde,
Yalanmış gözlerinde gördüğüm tüm hayaller,
Senin sevda dediğin masalmış o dilinde…

Sitemim sana değil kendi aldanışıma,

Pek gülmedi zaten talihim bana,
Bir seni bulmuştum, bir sende güldüm,
Bir tek varlığındı teselli bana,
Sen de gittin ya ben o gün öldüm…

Tuttuğum dalları kırarcasına,