Ersin Kayışlı Şiirleri - Şair Ersin Kayışlı

Artık sana şarkılar, şiirler yazmıyorsam,
Artık sevgi sözünü dilime almıyorsam,
Gece gündüz demeden adını anmıyorsam,
Sanma ki sevmiyorum, sanma istemiyorum.

Sadece yüreğimin ihaneti bu bana,

Artık dönmelisin gittiğin gibi,
Bir tek ben değilim bekleyen seni,
Ne varsa ardında gözü kapıda,
Bir tek ben değilim bekleyen seni...

Çiçeğin masada boynunu büktü,

Çekilir miydi bu hayat umut olmasa,
Katlanılır mıydı kışa bahar olmasa,
Bir düşün ki gece güne kavuşamasa,
Kavuşamasa, kavuşamasa…

Ağaç dalsız, dal yapraksız olabilir mi?

Bütün düşlerimde vardın,
Baktığım her falda çıktın,
Hayallerimi dolaştın,
Ama,
Gerçeklerde yalandın bana…

Adım adım yollarını gözlüyorum saat başı,
Bir bilsem ki geleceksin düz ederim dağı taşı,
Bitir artık bu hasreti dinsin gözlerimin yaşı,
Dön. Ya güldür gelişinle ya da öldür ellerinle…

Bu hasretin dizlerimde takatimi tüketiyor,

“Yine bahar getirdin boran kaplı düşüme,
Bir gün gerçek olup gel son bulsun bu üşüme...”



Bak sana dün geceyi anlatayım da dinle,

Aklıma hiç gelmedi bu aşkın biteceği,
Ne umudum var ise bir gün tükeneceği,
Senden sonra ardından dilimin diyeceği,
Bitmeyecek bir isyan ve de acı bir eyvah…

Sanma ki gönlüm artık mutlulukla barışır,

Gecenin en sessiz karanlığında,
Sızlar yüreğimin en sol yanında,
Gizli bir yaradır kanadığında,
Canımdan canımı söker yokluğun…

Senden bana kalan bir miras gibi,

Yok artık gözümde içten gülüşler,
Nasibim aşkında hep dökülüşler,
Kalmadı gecemde sen dolu düşler,
O senden önceydi sende kayboldu…

Bağrım delik deşik hançerlerinden,

Dalından kopup düşen kuru yapraklar gibi,
Demek beni soldurup döküyorsun öyle mi?
Sahipsiz yapayalnız kalan çocuklar gibi,
Sende benim boynumu büküyorsun öyle mi?

Silip yaşananları silip bir bir ardında,