Ermedi Gitti Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

ERMEDİ GİTTİ

Üzerine fazla gelmeyin beyim,
Kaderim böyleymiş kime ne deyim,
Rüzgarda sallanan beşik gibiyim,
Gönül muradına ermedi gitti,

Yalpaladım kadem taşa takıldı,
Cümle hayâllerim bir bir yıkıldı,
Gözlerim yaşardı ruhum sıkıldı,
Gönül muradına ermedi gitti,

Evlatlarım birer birer dışladı,
Eşim dostum bildiklerim taşladı,
Hüzün boy gösterdi çile başladı,
Gönül muradına ermedi gitti,

Düzenim bozuldu, etmiyor devam,
Kulun nazarında kalmadı havam,
Paramparça oldu yıkıldı yuvam,
Gönül muradına ermedi gitti,

Kimse kendi kabahatin görmedi,
Yemin şart, ederek aldı vermedi,
Hafızam köreldi, aklım ermedi,
Gönül muradına ermedi gitti,

Bütün sıkıntılar geldi peş peşe,
Müçtehit olarak düştüm ateşe,
Istırap saplandı aniden döşe,
Gönül muradına ermedi gitti,

İsmet Murat(Müçtehit)
Halk Şairi