Yalnız kalmak ölmek sanki
Tut elimden kurtar beni.
Bıktım artık yalnızlıktan
Uzat bana ellerini.
Doğ içime güneş gibi
Sormayın dostlarım hâlin ne diye,
Yangınlar sarmış hep garip gönlümü.
Giriftar olmuşum bir sevgiliye,
Gün be gün yaşatır bana zulmünü.
Hâlimi hiç görmez, derdimi bilmez,
Hangi gönül, böyle sevip de yanmış?
Yıllar yılı hasret çekip dayanmış...
Bir sevda uğruna bir can adanmış,
Söyletip derdimi, ağlatman beni
Gözden uzak olsa dayansın yürek
Seviyorum dersem, yalan söylerim,
Kâlbimde kalmadı, o eski yerin.
Anılarım ile gönül eylerim,
Şunu bil ki, artık yok bir değerin.
Heba olup gitti, onca yıllarım,
Beni böyle üzmekle, ne geçecek eline,
Sevdamızı düşürme, sakın eller diline,
Aşkımı anlatmaya, yetmiyor ki kelime,
Sevdamızı düşürme, sakın eller diline…
Gündüz hayallerimde, her gece düşümdesin,
Şu üç günlük ömründe, yazık etme kendine,
Hayat sevince güzel, sevmeyi yenden dene.
Elem, keder, hüzünler, çıkıp gitsin dünyandan,
Çek mazine bir çizgi, sen bak gelecek güne.
Değer mi onun için döktüğün gözyaşına?
Kaybettiğin aşkını,
Arıyorsun şimdi sen.
İzine rastladın mı?
Var mı yerini bilen.?
Hiçbir şey söylemeden,
Sen benim gönlümde açan çiçektin,
Sevgiyle sulayıp seni büyüttüm.
Esti hoyrat rüzgâr kapılıp gittin,
Senin yokluğunda hayata küstüm.
Sen olmadan sanma yüzüm gülecek,
Hasretliğin çığ gibi büyüyorken gönlümde,
Seni son kez görseydim, şu tükenen ömrümde.
Ne çok mutlu olurdum, bunu bir bilebilsen,
Seni son kez görseydim, şu tükenen ömrümde.
Elem keder kalmazdı, hasret sona ererdi,
Sensizlik içinde geçen gecelerde,
Dolar gönlüme acı bir hüzün.
Ağlamaklı gözlerimin önünde,
Belirir hayâl olarak yüzün.
Özlemini o kadar çok hissederim ki,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!