Erkan Arslan Şiirleri - Şair Erkan Arslan

Gönlüm dolaşmak istiyor marmarayı.
Ruhum sarmaş dolaş kayıtsız dolaşmak.
Kibirli denizinde civan karayı,
Gönlüm arzuluyor keyfince dolaşmak.

Geceyle gönen karışır marmaraya.

Bugünün geçmişini tabiata sormalı.
Aklınızda bulunsun aman sır bırakmayın...
İnsan telafisini geçmişte aramalı,
Geçmişler dillenmeden,telafiler uzaktır.

Yarının teminatı artık bugün olmalı,

Dalgalar denizde denizdedir azdır gün
Ayak bastığım kayadan farklı renk yok ruhen
Ben deniz bir şeyler arıyorum azca farklı
Gök mavi yer mavi alabildiğince mavi

Bakıyorum her taraf uçsuz bucaksız deniz

Sebepsiz bekleyiş,yararsız kelimeler,
Dökülseler,lekelenseler,kirlenseler,
Basiretini kaybetti zor düşünceler,
Uyudum,azaldı,kısaldı mesafeler.

Bir dost,sade hayat,hayali askerler,

Tenha karanlık sokak ta yürüyor bir gölge,
Seçilmiyor gizli maskesi kırışıklıktan,
Tıknaz edalı bir ruh, eşine takılıp da,
Sorguluyor bastonunu tık tık vuruşundan.

Anbean,ondan hiç ayrılmayan bastonuyla.

İstanbul,gurbeti özlemine sor.
Sevdalıyım türkülerde çığıldar.
Bir gülüşü var ki,öfkemi boğar,
Dedemin kara sevdası kostantin.

Kara sevdayı gönlüme atar yarim.

Deniz Atı

Bozulsun tılsımlar deniz atında
Bu büyü tılsımdan bozulsun artık
Kırılsın mühürler deniz atında
Bu sihir mühürde çözülsün artık

Her vakit hoş şekli ile doğarken sabah,
Vaktin de ötesinde vakte erer ömrüm.
Bu hoş şeklini seyreder ederim tamah,
Toyluğuna toyluk katar serseri gönlüm.

Gündüzüm kaybolmaya yüz bulduğu andır,

Hayal pembeliğinde düşe uyanmak.
Nefes almak hayattan gerinip şöyle.
Lıkır lıkır bir yudum iç, suya kanmak
Yakasından tutup düş fırlatmak böyle.

Düş üstüne düş, kabus üstüne kabus.

Her günüm,bir başka doğar,bir başka batar.
Güneş emirle yükselir, bu yer yüzüne.
İnsan kendine eş,garip bir endam bulur.
Aynada dik dik,bakarken, kendi özüne.

İlkbahar,bir memur gibi,bezer hayatı.