Bu mekan
Son demiydi
Onların
Limana son demiri atmış
Tarih gibi dimdik ayaktalar
Ayrı diyarlardan gelip
Aynı çatı altında toplanmış
Herbiri ayrı birer gemi misali
Onları ilk gördüğümde
Memnunlar dedim
Ya da
Memnun olmayı alışmışlar
Sonra
Yalnızlık ağrısı sardı benliğimi
Yo dedim
Aslında memnun oldumun ardında
Yitip giden yılların burukluğu var
Güleç yüzlerinde
Kendimizi onlarda görebilirsek
Onlarla beraber
Sonbahar olur
Özlemleri kabardıkça
Denizleri olur
Sevgimizi verebildiğimizce
Kocaman yürekler oluruz
Okumasını bilene birer kitap
Sevmesini bilene birer çiçek
Geleceğimize dair canlı birer
Tanık onlar
Yeter ki yitirmeyelim saygımızı
Yeter ki hep anımsayalım
Yarınımızı
Kayıt Tarihi : 16.3.2009 17:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
18 - 24 Mart Yaşlılar Haftası nedeniyle huzurevlerinde yaşayan tüm yaşlılarımıza saygılarımla.
![Perizat Yönet](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/16/erinc-konagi.jpg)
Fakat gelin görünki vefasız sadakatsiz bir toplum olma yolundayız. Yurda kazandırılan her Huzurevi aslında bir utançtır....
Perizat hanımı yürekten kutluyorum. Duyarlı hepimiiz için kıymetli ve gerekli bir konu üzere şiirini kaleme almış.
sevgi ve selam ile
TÜM YORUMLAR (11)