Erhan Güleryüz Şiirleri - Şair Erhan Gül ...

Tarlayı ekti Celal.Bahar geldi.Çiçek oldu
badem, sevindi.Atı öldü.Ana avrat küfretti şansına.
Yılanları yaktı bir gece, bütün çayır kavruldu.Çok
Rakı içti yalnızlık öldü.Altmış yedi yılın hesabı
masalarda sızdı.O güzelim hatıraları leş gibi
taşımaya çalıştı.

Cep kesmeyi
abimden,
iskambili
dedemden
öğrendim ben.

Ben yalnız bir kaptanım;
denizim yok,
rüzgarım yok.
Ben yalnız bir kartalım;
dağım yok,
bulutum yok.

Dün gece yine seni düşünüp
Ağladın eski günlere
Bütün gece tüttün gözümde
Dalmışım hayallere

Ne güzel günlerdi ah bir başkaydı seninle

Hiçbir kadeh,
hiçbir antidepresan,
hiçbir hediye,
hiçbir psikiyatr,
hiçbir oyun,
hiçbir kadın,

Dere aynı tepe aynı
Gece gündüz hep aynı
Yaşamak bir işkence oldu sana
Senin isteklerinden anlar mı
Bu bahçe tarla
Duramazdı artık buralarda

Ayaklarımın ucundan
geçiyor gümüş balıkları.
Masmavi sularda
başka bir dünyadayım.

Her gün

Dün gece sabaha kadar yürüdüm
göl kıyısında.
Güneş'i bekleyen bulutlar gördüm.
Ay uyumuştu.

Karşı köyde büyük bir ateş yakmışlar.

O bahçede büyüyenlerden...
Ne olurdu ki...
Akasyayı belediye kesti,
incir zaten uğursuzdu
kurudu gitti.
Atilla, çocuk felcinden,

Kumlar denizin gözyaşlarıdır
Rüzgar savurur sabahlarda
Mehtap vurunca gözyaşlarına
bir garip durgunlaşır
o masum çocuk