Erhan Güleryüz Şiirleri - Şair Erhan Gül ...

Ben seni değil,
sen beni terk et.
Bana hasretlik bırak.
Bir eylül akşamında,
eş,dost muhabbetinde
bir pişmanlığım olsun.

Özü bilmeden bilimi kurcalama
Sözü bilmeden sohbette bocalama
''bunca yükle öleceksin''dedim hamala
''ölüm kolay!sen umuttan haber ver.''dedi.
''umut var oldukça dünyayı ver sırtıma.''

Ben burada büyümeseydim,
bu gölde tutmasaydım ilk kaya balığını
ve bu denizde yüzmeseydim ilk defa.
İlk aşkımı burada yaşamasaydım ilkokul üçte...
Soğuk kış günlerinde üşümeseydim kumsalında.
İlk yumruğu vurmasaydım

bütün gece sus pus oturduk çıt çımıyordu
bütün gece sus pus oturduk sezen söylyordu
gözlerin ayrılık dedi gözyaşların yalan
o güzel günler geldi geçti sakın ağlama ardından

son defa elveda diye diye içimden

Yanına gelmeye cesaretim yok
Kapanamam dizine
Yoluna ölmeye hiçniyetim yok
Güvenemem sözüne

Uzun zamandır böylesin sen

Buzdan saatler,
Takvimlerde göremediğin
zamanlarda saklıdır.
Hiç yaşanmamış gibi,
sadece ruhum üşür.
Buzdan saatlerde,

Bir nehirden geçti ruhum.
Hamdı yürek, aşkta yoğruldum.
Nice yoldan akıp geldim.
Çok hırçındım, şimdi duruldum.

Denizi bulana kadar akar sular.

Ben koşmaktan yoruldum,
beğenen alsın beni.
Ben seçmekten vazgeçtim,
kim seçerse buyursun.

Dünyaları verseler değişmez ki gözlerim.

Ölürsem
İstanbul'da ölmeliyim ben.
Namazda
martılar geçmeli üstümden.
Mümkünse kış olmalı.
Mümkünse

Ateş gibi bir öğle vakti.
denize üç kilometre.
ensemden döküldü aşk.
önümden, dizlerime...
oradan sandaletlere
ve toprağa...