Ergünüzden Seyrüsefer Emsale

İrgünüzden
Sökülür şafak tükenir gün yürür kervan kararır ilmek bağlar akşam
Yürür döner devran amma , amma seni amma beni
Sorma gitsin nasıl nerde yalınçalap öyküleriyle
Bulduğun gün güzel sofralar serersin yumurta da kırarsın bal ve zeytin edersin
Hayalini diri tutarak umudu yitmemiş düşlerle yatar kalkarsın
Her tuttuğun yol köşeyi dönemese de
Çalışmasa saklambaç işlemese okul sapsa yol meram mevki galebe çalsa
Uğrağından kimsesize dönse elde kalsa yapa yalnızlık
Ve açılmayıp yüzüne kapansa her çaldığın kapı dursa dingil kırılsa saat ve pedal
Başlarım senin tokmağına takozuna beyanına diyecek
Yolu yok kendini daha fazla içerde tutamayacak çatlayacak kabuk
Kırıldığı yerden inceldiği yerden ip
Nasıl biliyorsa ordan kopacak sevincin çığlığı
Cevherine kıyıp çay simit de ısmarlayacak gerekirse hatta gazoz mazoz
Adımızı sen koy diyerek yollara ağaçlara bulvarlara
Yeri gelecek yazılarda kalacak kayık iskelesi ve çınar tepesi
Çam sakızı çaman ekmeği çeyrek somun
Ne doyumsuz bir armağanmış yavan yaşık hasretine hayran
Hisse sehmim senin olsun tutkusuyla
Aşk bağı kendini bahsi sevgiliden bilecek

Şubat/21