Ergun Yıldız Şiirleri - Şair Ergun Yıldız

Göğsümde bir kuş nefesince nefes.
Sıkıyor ruhumu bir pençe gibi.
Bu duvar,bu kahrolası kafes,
Ve parmaklıklar.
Bir kan denizi görüyorum düşümde.
Bir nöbetçi kulede,

Biz sökemedik yüreğimizden
Yüz yıllık ezilmişliğin acısını.
Sökemedik,
ismimize iliştirilen hain damgasını.

Biz yalanlara,yalancılara değil;

Hep unuttun,unuttun diyorsun.
Hep beni suçluyorsun da
Neden,nasıl demiyorsun.
Benmi istedim sanıyorsun.
Dilimi koparttılar be.
Dilimi...

Gözlerimde ateş,
Yüreğimde kin.
İlk kez kendimde yaşıyorum
Nefret'e yenilişini sevginin.

Gözbebeklerimde yüzünü,
Mısralarımda izini gizlemeğe çalıştığım.
Daha varlığını duyumsayamadan,
Yokluğuna alıştığım.
Hoş geldin...

Bir dağ'ki o başında dört mevsim kar.
Bir kar'ki beyazı gözleri yakar.
Bir dağki o doruklarında efkar,
Etekleri bahar.
Yaylalarında halkım yaşar.
Bir dağki o;

Bir yürek,
cehennemlerce sıcak.
Ve susuz topraklar gibi,
Ahh desem çatlayacak.
Bir yürek ki karanlığı,
Ülkemin zindanlarından beter.

Gecenin tam ortası.
Gelişin için erken,
Gidişin için geç.

Sabahın üçünde
İki dünya kurdum

Onlar bizim çocuklarımız.
bak,yüzlerinde güneş,gözlerinde ışık.
Aldanma gülüşlerine sen,
Yüreklerinde yüz yıllık ayrılık.
Kolay değil gizlemek
Bu gecenin karası gibi,

.....
.....
Ezmesem,ezilmesem.
Acıkmasam,çalışmasam.
Beynimi kullanmağa zamanım kalsa.
Ruhumu dinlemeğe bir anım olsa.