Yüzündeki hüznü döktün yüzüme
Yağmurları serptin gülen gözüme
Giderken ateşi attın özüme
Sen ki herşeyi bilendin.
Neden beni unuttun.
Ben bunca küçükmüyüm.
Merhametli olduğunu söylersin hep.
Herkeste doğrular bunu.
Beni neden ayırdın peki,
Başbakanım,başbakanım
Ortadirek bel veriyor.
Yıkılıyor sabır bendi
kalk toparlan sel geliyor.
---
Ortadirek yaşar dedin
Nereden bilirdim gülüm,
Son dediğim noktadan başlayacağımı.
Tükenmişliğimi bile umursamazken,
Sana rastlayacağımı;
Nerden bilirdim.
Sevdamı toprağa verip ellerimle,
Bağışlayın dostlar.
Ozan,Mahir,Yeliz,
Devrim,Ebru,Deniz.
Ne olur bağışlayın hepiniz.
Birisini sevdim ben,
Hemde sevilmeden.
Değerli hemşehrilerim,
Netekim
Kırmalı yazan kalemlerin ucunu
Gördüğü herşeyi yazmasın diye.
Demirden kafese koymalı kağıdı,
Kimse okumasın, çizmesin diye.
Anasız büyüdüm.
Ve babasız...
El kapılarında yetiştim.
Ayağım çarıksız,sırtım urbasız.
Yurtsuz derlerdi bana,
Böyle çağırırlardı beni.
Dün ekmek istiyordum,
Hakkımı istiyordum.
Yumruğum havada yürüyordum caddelerde.
Söke söke alıyordum benim olanı.
Ama çok sürmedi.
Kaderimizi çizenler buna'da izin vermedi.
Onlar bir gül yaprağı gibi düşüp, toprağa karıştılar.
Ve gelececeğin gül bahçelerine tohum olmak için yarıştılar.
Ölüme koştular onlar.
ölüm onlara koştu...
kucaklaştılar.
İki hasret sevgili gibi sarıldılar
Selam sana mücadeleme bayrak olan,
ve bu günüme,ve yarınıma çağlayan.
Bana yaşama direnci veren,
selam sana.
Yanıbaşımda işkenceler gören,
Ve benimle zindanlara giren,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!