Gönülden gönüle bir ip geçer
Aşktan nasibini almayan takılır da düşer
Yüreğinde sevgi olan elinden tutup çeker
Girer de yüreğe sevgi adamı ayağa diker
Yüreğinde sevgi olmayan imanını gözden geçirsin
Işıkları kim kapattı inlerim şehrin karanlığında
En korktuğum başıma geldi ağlarım sokaklarında
Gidişine ağlamaktan kurudu gözyaşım düşmedi yaş ağladığımda
Bir yangına attın ki ışığıydı yanışımın gördüğün baktığında
Gittiğin yerde ışıklara gerek yok kapatsınlar
Yana yakıla ağla Maraş
Yar senden gidiyor yavaş yavaş
Değil fersah fersah bir karış
Uzaklaşırsa ağla Maraş
Yar gitti yüreğimi dağladı
Durduramıyorum gözlerimi ağladıkça ağladı
Hangi ana üstüne titrediği yavrusuna kıyar
Hacerleştimi ana Çanakkale'ye giden yavrusunu kınalar
Ey şuuruna kurban olduğum analar
Ancak siz doğurabilirsiniz Çanakkale geçilmez dedirten aslanlar
Cenge giden kınalı bir yiğit vardı adı Hasan
En çok ayrılığın ilk günü vururmuş adama
İyi ki görmedin üstümü başımı parçaladığımı
Kendimi yerden yere vurduğumu
Dostlarımı kırdığımı
Bilmem kaç vakit sonra kendime geldiğimde
Dostlarımı kırdığıma kırıldığımı
Doğurdun hüznü kucağıma bıraktın arkandan bakarım
Her attığın adımda büyür kaldıramaz kollarım
Koynunda ağlamak için hüznü sırtlanır anneme koşarım
Gittin anne kucağında gurbet yaşarım
Canım acımadı hiçbir şeye gidişin kadar
Görmemelisin diyorum kendime bilmem kaçıncı bin kez
Dönüp dolaşıp karşında buluyorum kendimi
Nasıl güçlü mıknatıs var gözlerinde irademi parçalayan
Bana özgürlüğümü ver kafesinden çıkar sal gökyüzüne
Kurtuldum deyip gider miyim böylesine müptelayken gözlerine
Perişanım ne yanına yaklaşabiliyorum ne uzaklaşabiliyorum
Karanlıktayım düştüğüm kuyumu
Nasıl kazdın gülüm ellerin nasır tuttumu
Korkma dedi bir ses baktım Yusuf bu
Müjdeledi sultanlık tacını takacağım güne yakın olduğumu
Sultanlık tahtına oturdum
Annemin merhameti gülümserdi gözlerinde
Huşu içinde cezbeye girerdi her bakışına ruhum
Tılsım mı vardı bilmem baldan tatlı sözlerinde
Taşıp neşe saçardı etrafa huzurum
Her nazına paspas olmaya ant içmişken ayaklarının altında
Kara sevda burcunda dolaşırım
Şiirlerime neden sevinç girmez hep ağlaşırım
Bayrama giden kelimeleri elinden düşüren şairim
Yerden kaldırdığım ağlayan kelimeler taşırım
Bu defa sevinç yazayım derim yazmaz kalem
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!