Ergül Sırkıntı Şiirleri - Şair Ergül Sır ...

Bütün keder etrafını sarsa da
Batsa da güneş doğar hilalimiz
Acı hasret kaderimiz olsa da
Vatan için atar bizim kalbimiz

Biliyorum senin yok ilkbaharın

Bana değmeyen yılan bin yaşasın diyemem
Bir yerde zulüm varsa görmezlikten gelemem

Bulutlar göçüp gitti karları O’na kaldı
Gökte gezen yıldızlar başında donakaldı

Buz gibi bir gecede sona erdi sözleri
Bam teli de kopunca telsiz bir sazı kaldı

Sen bana söylemiştin
Bahar aylarının kışlı
Yollarının zikzaklı olduğunu
Nergis ve kardeleni tanımadığını
Kuşlarla arkadaşlık yapmadığını söylemiştin
İçinde kopan fırtınaları

Hayata henüz başlarken dünyada
Elimizden tutan hemşire oldu
Acılarla dolu hayat yolunda
Yüzümüze gülen hemşire oldu

Savrulduk kazada yol ortasına

Sendikacılık onurlu olmaktır
İnandığın doğrular uğruna
Gerekirse serden geçmek
Doğrulardan vazgeçmemektir.

Rükû müstesna baş eğmemek

Erciyes’in tepeleri aşıldıktan sonra
Tekir Yaylası’ndan kıvrım kıvrım bir yol gider
Büyük küçük araçlar dizilmiş sıra sıra
Türkmen diyarı şirin bir memlekete gider

Güzel Develi büyük bir ovaya yayılmış

Bir türlü bitmez oldu kış ayazı
Getiremedim beklediğim yazı

Şimdi sadece satırlarda kaldı
Yazdığım elli bir nazımlı yazı

Yıl iki bin on bir, mart on bir de
Zaman su gibi akarken en kutsal günde
Puslu, bulutlu, karlı bir cuma öğlesinde
Erciyes yine yalnız, yine mahzun
İlkbahar içindeki zemheri mevsiminde

Koğuş kalk
Görevini iyi bil
06:30'da içtima var
Alayda hizaya dizil

Çavuş haykırıyor