Bazen sevindik, bazen de çok üzüldük,
Şükür olsun ki ezmedik, hep ezildik
İmtihanımız budur deyip hoş gördük
Derken kırkımızıda böyle devirdik
Ağlatmayın insanı o eşref i mahlukattır,
Bazen hüznü o kadar ağır ki arşı ağlatır.
O insan ki yaratanın biricik şaheseri,
Mutluluğa gark eder hüzün dolu o sesleri.
Muhabbetten Muhammed olmuş hâsıl
İşte usul işte asıl
Mevlanayı bilmez isen
Sen eksiksin kardeşim
Edepten eser kalmamış,
Hayâ ile hiç yol almamış,
Allah ile Yâr olmamış,
Kıldığın namaz ne fayda!
Barış özgürlük dedin
Özgürü tutsak eyledin
Kürdün yaşama hakkını
Kızıl cenahınla yedin
Katil dedin Zalim dedin
Kalbimiz kurumuş, Vicdanımız körelmiş, Ruhumuz pas tutmuş, Farkettiniz mi?
Etrafımızda yanıbaşımızda o kadar insan ölüyor ancak ölene üzülemiyor geride bıraktıklarına acıyamıyoruz,
Kapı komşumuz aç açıkta ise bu hal bizi etkilemiyor ve yardıma muhtaç olduğu yardım etme zamanın şimdi olduğunu idrak edemiyoruz,
Yanıbaşımızda çaresizlikten ağlayan birini gördüğümüzde bir kedi miyavlaması bir kapı gıcırtısı kadar dikkatimizi çekmiyor, çaresizliğini algılayamıyoruz,
Zannettik dünya bize ebedi
Terk ettik haya ile edebi
Her cenah bariz lağım kokuyor
Kalmadı tadı anne yaşamın
Sevgi saygı ve merhamet
Toplamıdır insaniyet
Çirkef olan zülüm ihanet
Lafım uzun da kısası
Dünyaya alışamadım.
Ey Alemi İslam! Ey Koca İnsanlık!
Yüzüm size dönük iken sizi hep böyle gördüm,
Ceberrut devlet anlayışı, ilahlaştırılmış ırk, mezhep, Kutsanan toprak parçası ve çizilmiş kanunlar sonuç: Kan Kin Ölüm Gözyaşı Çatışmalar Çarpışmalar ve sahile vuran CANLAR, CİĞERLER…………
Yüzümü toprağa dönüyor sizi Allaha havale ediyorum.
Ey Alemi İslam! Ey Koca İnsanlık!
Nefsinizi, ırkınızı, mezhebinizi ve yarın altında ezileceğiniz Toprak parçasını ilahlaştırıp benim gibi milyonları toprağa yolladınız.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!